Pierwotna, folklorystyczna wersja muzyki i tańca pochodzi z regionu Żmudzi z zachodniej części Litwy. Głównym zadaniem tańca jest rytmiczne wykonywanie prostych elementów tanecznych oraz ciągła zmiana rysunków. Rozpoczyna i kończy taniec para solowa, która najpierw rozkręca tancerzy, proponując dla nich rytmicznie powtórzyć zwykłe ruchy taneczne, a w końcu zatrzymuje ich, kończąc tym samym taniec. W układzie tanecznym są wykorzystywane kroki chodzone, cwał, klasyczne releve oraz polka trzęsionka, która jest wykonywana zarówno w parze, w trzymaniu się dyszlowym, jak i oddzielnie. Taniec jest ułożony w trzech wersjach parowych: dla 6 par, dla 6 dziewczyn i 3 chłopców oraz dla 6 chłopców i 3 dziewczyn.