Polka to powszechny w wielu krajach taniec ludowy, w metrum 2/4 i w szybkim tempie. Już w XIX wieku uznawany był za tradycyjny ludowy taniec polski, jednak tak naprawdę powstał w Czechach. Polka to jedyny czeski taniec narodowy, który według większości autorów powstała w Hradcu Kralowe z sympatii dla polskiego powstania narodowego w 1830 roku. Wskazuje na to między innymi jego nazwa wywodząca się prawdopodobnie z czeskiego słowa půlka, czyli półrytm, półkrok. Słowo to odnosi się do charakterystycznego kroku tańca, który jest bardzo szybki, żywy, skoczny i radosny. Polka rozwinęła się chyba z polskiego krakowiaka, przy czym została wzbogacona o niektóre czysto czeskie elementy.

Nasza choreografia inspirowana jest polowaniem myśliwych na zajączki.  Chłopcy – myśliwi – wpierw poszukują zajączki – dziewczyny – na łące, a kiedy odnajdują je, starają się je złapać. Następuje wspólny taniec parowy,  po czym zajączkom udaje się myśliwym uciec w las.